นกไม่มีขน คนไม่มีความรู้ ขึ้นที่สูงไม่ได้... คนไม่มีวิชาความรู้ไปไหนก็เก้อเขิน .......... มหานิยม อยู่ที่ ความรู้ เสน่ห์ อยู่ที่ คุณธรรม สวย อยู่ที่ คนชอบ .......... อย่าเห็นแก่ตัว อย่ากลัวลำบาก ความยากจะไม่เกิด ถ้าเห็นแก่ตัว กลัวลำบาก ความยากจะเกิดฯ ............ คบคนพาล ได้ผิด คนบัณฑิต ได้ผล คบคนชั่ว พาตัว ให้อับจน คบคนดี ให้ผล จนวันตาย ............ เมาเพศ หมดค่า เมาสุรา หมดความสำคัญ เมาการพนัน หมดตัว เมาเพื่อนชั่ว หมดดีฯ ............ เขาร้ายมา อย่าร้ายตอบ เขาไม้ดีมา จงใช้ความดีเข้าแก้ไข คนตระหนี่ ให้ของที่ต้องใจ คนพูดเหลวไหล เอาความจริงใจเข้าไปสนทนาฯ ............. กฎหมาย ต้องลงมือทำจึงจะมีผลถูกผิด แต่กฎแห่งกรรม เพียงแค่คิดเท่านั้น ก็เป็นผลแล้วฯ ...............
พระพุทธเจ้า..... ..... ทรงสอนว่า "อานนท์ ปฏิบัติให้มาก ทำให้มาก แล้วจะสิ้นสงสัย" ความสงสัย จะไม่มีวันสิ้นไปได้ ด้วยการคิด ด้วยทฤษฎี ด้วยการคาดคะเน หรือ ด้วยการถกเถียงกัน หรือ จะอยู่เฉย ๆ ไม่ปฏิบัติภาวนาเลย ความสงสัย ก็หายไปไม่ได้อีกเหมือนกัน กิเลส จะหายสิ้นไปได้ ด้วยการพัฒนาทางจิต ซึ่งจะเกิดได้ ก็ด้วยการปฏิบัติที่ถูกต้องเท่านั้น... นักปฏิบัติธรรม ต้องปฏิบัติเพื่อละ เพื่อทิ้ง อย่าเอา มันหนัก เรียกว่า "ทิ้งเบา เอาหนัก" ... นักรบผู้หวังชนะ มิได้หลบอยู่ในหลุมเพลาะ จะต้องออกมาต่อสู้ข้าศึก ด้วยยุทธวิธีที่ฉลาด นักปฏิบัติธรรม ก็ไม่เอาจิตไปหมอบอยู่อย่างนั้น เบื้องแรก ต้องผ่านการมีศีล มีสมาธิ มีปัญญา ฝึกหัดจิต ค้นหา ตามแบบ ตามวิธี จึงจะมีสันติสุข... ท่านต้องสำรวจตัวเอง รู้ว่าท่านเป็นใคร รู้ทันกายและจิตของท่าน โดยการเฝ้าดู ในขณะนั่งภาวนา หลับนอน ขบฉัน ... จงรู้จักความพอดี พอเหมาะ สำหรับตัวท่าน ... การเจริญสมาธิภาวนา ของเราก็คือ การมองตรงเข้าไปในจิต ท่านจะมองเห็นทุกข์ เหตุแห่งทุกข์ และ ความดับไปแห่งทุกข์ ... แต่ท่านต้องมีความอดทน อดทนอย่างยิ่ง และต้องทนได้ ท่านจะค่อย ๆ ได้เรียนรู้ ... หลวงพ่อชา สุภัทโท ********** ธรรมะของจริง ... ... แปดหมื่นสี่พันพระธรรมขันธ์ มีอยู่กับบุคคลทุกคน เว้นไว้แต่ คนไม่ทำจริง ถ้าทำจริง ต้องมีทุกคน เพราะ ธรรมะ เป็นของจริง ... ต้องทำจริง ๆ จึงจะเห็นธรรมะของจริง ... พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ ก็มีอยู่ในเราทุกคน แต่เราทำไปไม่ถึง ... ไม่ถึง พระพุทธ ไม่ถึง พระธรรม ไม่ถึง พระสงฆ์ ... การฝึกจิตใจนี้ เป็นของดี เป็นยอดของทาน เป็นการฝึกหัด อริยทรัพย์ภายใน เป็นการดัดแปลงจิตใจ ให้มันดี ให้มันบริสุทธิ์ หมดมลทิน เพื่อเป็นอุปนิสัย ถ้ายังไม่ถึง มรรค ผล นิพพาน ก็ยังมี อุปนิสัย ติดในจิตในใจ หลวงปู่สาม อกิญฺจโน **********
